Nie bój sie swych marzeń

malaria-deicide

Ja muszę troszkę poplanować, bo inaczej nie kończę w ogóle, a tak jak obmyślę to i owo to dochodzę czasem nawet do 300 stron Wink

dreamy

heh właśnie najwiekszym wrogiem "młodego pisarza" (że tak nas nazwe, oby nie na przerost ;]) jest opuszczanie opowiadania w środku.
Trzeba wytrwać do końca ;]
Jak sie cos zaczyna to lepiej to kończyć i mieć wiekszą satysfakcje Smile

malaria-deicide

W zasadzie tak... ale z czasem opowiadanie idzie w zupełnie innym kierunku, albo nie ma się na tyle hardego sumienia by zamordować bohatera planowanego do zamordowania, ale bardzo sympatycznego i do którego bardzo się przywiązaliśmy... wtedy wszystko zaczyna się walić.

dreamy

hah wiem o czym mówisz, jak bylam mlodsza pisalam odpowiadanie i za nic w swiecie nie moglam zabic bohatera...ktory miał zginac w 20 odcinku ^^
Nadmienie w tym momencie ze opowiadanie ma 50 odcinkow i owy bohater przezywa do konca ^^
Ach nie ma to jak twarda wola i siła zaparcia... ^^ Very Happy

malaria-deicide

No cóż... mi się opowiadania walą niestety ciut za szybko. Najlepiej się czuję w krótkich opowiadankach, bardzo słabo ze sobą powiązanych... ale jak odzyskam moje 350 stron od czytelników, to przeczytam i będę pisać dalej... nie mam wyboru, nacisk ze strony fanów Razz

dreamy

hehe

Ja tez czesto mam taki proble, ale jak mam kryzys to sie zmuszam a juz nastepne odcinki pisze z takim samym entuzjazmem jak przedtem ;]
Ale prawda jest taka, że gdyby nikt nie czytał naszych opowiadan to watpie czy bysmy długo wytrzymały w pisaniu (mowie tu ogolnie o autorach ;])

malaria-deicide

Ja nie. Ja muszę tworzyć dla ludzi. Załamuję się, jak chociażby wyda mi się że ludzie nie chcą już czytać.